مغهوم خشکسالی

خشکسالی پدیده ای است که به صورت طبیعی در هنگامی که میزان بارندگی سالانه یک منطقه به مراتب کمتر از میانگین های ثبت شده اتفاق افتاده و باعث عدم تعادل شدید در منابع آبی شده و سامانه های تولید زیست شناختی را مختل کند. خشکسالی می تواند به صورت کاهش بارندگی (طبیعی یا اقلیمـی)، تغییر مسیر و یا جلوگیری از ورود آب یک رودخانه از محلی به محلـی دیگـر (هیـدرولوژیکی) صـورت پذیرد.

مفهوم تخریب سرزمین

کاهش یا از دست رفتن توان تولید زیستی (زیست شناختی) یا اقتصادی و قابلیت اراضـی دیـم، آبی، مرتع، چراگاه، جنگل، بوته زار در مناطق خشک، نیمـه خشـک و خشـک نیمـه مرطـوب ناشـی از بهره برداری بی رویه از سرزمین، ناشی از یـک یـا ترکیبـی از فرآینـدها از جملـه فرآینـدهای ناشـی از فعالیت های انسانی و طبیعی، تخریب سرزمین نامیده می شود.

برای مشاهده مطلبی دیگر در مورد تخریب سرزمین بر روی نوشته کلیک کنید.

برای مشاهده دیگر مطالب مرتبط وبلاگ محیط سبز را مشاهده فرمائید

مفهوم بیابان، بیابان زایی و بیابان زدایی

بیابان :

هرچند هنوز نخبگان این حوزه در رسیدن به بازنمودی دقیق و مورد توافق همه ی گرایش هـای علمی مرتبط با بیابان، به اجماع نرسیدهاند، اما از جمع بست دیدگاه های مختلف می توان به این نتیجـه رسید: 

«بیابان به مناطق رو به اضمحلالی اطلاق می شود که یا استعداد رویشی خود را کـاملاً  از دسـت داده اند و یا دامنه ی آسیب پذیری حیات گیاهی و جانوری در آن بالا باشد.»

به سخنی دیگر، آنچـه کـه در همه ی اقسام بیابان ها، در هر زیست اقلیم سرد یا گرمی و با هر فاصله و ارتفـاعی از دریـا بـه عنـوان صفت بارز و مشترک دیده می شود، دشواری رویش گیاهی و نقصان کمی تنوع زیستی است.

بیابان زایی :

به معنای تخریب سرزمین در مناطق خشک، نیمه خشک و خشـک نیمـه مرطـوب تحـت تـأثیر عوامل مختلف از جمله تغییرات آب و هوایی و فعالیت های انسانی است.

بیابان زدایی (مقابله با بیابان زایی) :

مجموع فعالیت هایی است کـه بخشـی از برنامـه توسـعه جـامع سـرزمین در منـاطق خشـک ، نیمه خشک و خشک نیمه مرطوب در راستای توسعه پایدار محسوب و هدف آن جلـوگیری یـا کـاهش تخریب سرزمین، احیاء زمین های تخریب شده و احیاء اراضی بیابانی شده است.